http://www.youtube.com/watch?v=UFRrwBQxjbI&feature=related
(...Άσε απ' έξω όλα τ' άλλα! Σκέψου την αιωνιότητα. Δες πίσω σου -φαντάσου- να κοιτάζεις ατέλειωτα πίσω στο παρελθόν. Ο χρόνος εξαπλώνεται προς τα πίσω για όλη την αιωνιότητα. Και, αν ο χρόνος εξαπλώνεται συνεχώς προς τα πίσω, οτιδήποτε θα μπορούσε να συμβεί δεν έχει ήδη συμβεί; Οτιδήποτε γίνεται τώρα δεν θα έχει γίνει έτσι παλιά; Οτιδήποτε περπατάει εδώ δεν έχει περπατήσει το ίδιο μονοπάτι στο παρελθόν;... Ίρβιν Γιάλομ - Όταν έκλαψε ο Νίτσε)
Το πι θεωρείται το πιο πένθιμο γράμμα του ελληνικού αλφαβήτου. Στον μικρόκοσμο των γραμμάτων και των λέξεων, το πι έχει έναν δικό του τρόπο να σου μεταφέρει το συναίσθημα της λύπης. Γιαυτό και χρησιμοποιήθηκε κατά κόρον στην Ελληνική Γραμματεία αλλά και στο τραγούδι, με γνωστότερο ίσως σύγχρονο παράδειγμα την Κίτρινη Πόλη του Λευτέρη Παπαδόπουλου, ένα τραγούδι που μπορεί εύκολα να σε πάρει από το χεράκι και να σε οδηγήσει σε εκείνη τη βαθεία κατάθλιψη από την οποία κανένα πρόζακ και κανένας γιάλομ δεν υπάρχει περίπτωση να σε γλιτώσουνε.
Κίτρινη πόλη
Παραμονές γιορτής
Το πόμολο της πόρτας παγωμένο
Ακόμα μια νύχτα, που σε περιμένω
μα πάλι δε θαρθείς.
Και, αν οι λέξεις και τα γράμματα θα μπορούσαν να θεωρηθούν ότι κουβαλούν ένα αποτύπωμα, παλιό όσο ο κόσμος, το οποίο επαναλαμβάνεται συνεχώς, με πατερναλιστική ευλάβεια, αν ότι ήταν να ειπωθεί έχει ήδη ειπωθεί, κάπως, κάποτε, αν κάθε συναίσθημα έχει ήδη βιωθεί, τότε σε μας δε μένει τίποτα άλλο, από το επαναλαμβάνουμε, ακούσια ή εκούσια, δράσεις, έρωτες, αισθήματα, λέξεις, χιλιοβιωμένα και χιλιοειπωμένα. Ζούμε εν ολίγοις σε ένα αέναο λεκτικό, βιωματικό και συναισθηματικό retweet, απλά παραλείποντας το σχετικό reference. Έτσι καταλήγουμε σε ένα συμπέρασμα απογοητευτικό ή γοητευτικό, ανάλογα με την ματιά του παρατηρητή και την ψυχική του διάθεση, οδηγούμενοι από το παιχνίδι των σκιών στο θέατρο σκιών, και "από τα χρόνια της επανάστασης, στα χρόνια της επανάληψης" που λέει και ο ποιητής. Με το πάθος του, με την πένα του, με το πιπί του. Και τελικά, με το πι του.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου